Niemiecki kompozytor Ludwig van Beethoven (1770–1827) miał trudne dzieciństwo, naznaczone przez ojca alkoholika, który zmuszał go do nadmiernego ćwiczenia gry na pianinie. Pomimo tych trudnych początków, jego wyjątkowy talent muzyczny został szybko dostrzeżony, a on sam został uczniem renomowanych kompozytorów, takich jak Christian Gottlob Neefe i Joseph Haydn. Beethoven komponował w niemal każdym gatunku muzycznym swoich czasów, od sonat fortepianowych i symfonii po kwartety smyczkowe i koncerty. Jego styl ewoluował przez całe życie, od klasycyzmu wiedeńskiego do bardziej osobistego i ekspresyjnego romantyzmu. Beethoven był głęboko inspirowany ideałami rewolucji francuskiej i oświecenia, co znajduje odzwierciedlenie w takich utworach jak jego III Symfonia „Eroica” oraz „Oda do radości” z IX Symfonii. Postępująca głuchota, która zaczęła się około trzydziestki, nie przeszkodziła jego kreatywności, a wręcz popchnęła go do bardziej introspektywnych kompozycji. Kwartet smyczkowy nr 14 cis-moll, op. 131, jedno z jego ostatnich wielkich dzieł, uważane jest za szczyt muzyki kameralnej. Beethoven jest powszechnie uznawany za jednego z największych kompozytorów wszech czasów, a jego wpływ na muzykę zachodnią jest nieoceniony.
