Barokowy kompozytor Georg Friedrich Händel (1685–1759) urodził się w Halle w Niemczech i od najmłodszych lat wykazywał wyjątkowy talent muzyczny, co nie podobało się jego ojcu, który widział go w zawodzie prawnika. Po studiach we Włoszech Händel przeniósł się do Anglii, gdzie stał się jednym z czołowych kompozytorów swojej epoki. Wyróżniał się w niemal wszystkich gatunkach muzycznych swoich czasów: operach, oratoriach, muzyce instrumentalnej i wokalnej. Händel jest szczególnie znany ze swoich oratoriów, w tym Mesjasza, który pozostaje jednym z najsłynniejszych dzieł chóralnych na świecie. Jego muzyka, będąca mieszanką wpływów niemieckich, włoskich i angielskich, zainspirowała wielu późniejszych kompozytorów. Ulubieniec brytyjskiego dworu królewskiego, Händel skomponował utwory na wielkie uroczystości, takie jak Muzyka na wodzie i Muzyka na królewskie sztuczne ognie. Pomimo trudności finansowych i problemów zdrowotnych, Händel kontynuował komponowanie i dyrygowanie. Jednym z jego ostatnich wielkich dzieł było oratorium Jephtha, skomponowane, gdy tracił wzrok, które uważa się za jeden z najwybitniejszych punktów jego kariery. Wpływ Händla na rozwój muzyki barokowej i klasycznej jest ogromny, a jego dzieła są nadal szeroko wykonywane i podziwiane.
