Austriacki kompozytor Franz Schubert (1797-1828) urodził się w skromnej rodzinie, ale od najmłodszych lat wykazywał wyjątkowe talenty muzyczne. Mimo bardzo krótkiej kariery, spowodowanej przedwczesną śmiercią w wieku 31 lat, pozostawił po sobie imponujący dorobek, który obejmuje ponad 600 lieder, symfonie, sonaty fortepianowe i muzykę kameralną. Schubert jest szczególnie znany z Lieder (utworów dla głosu i fortepianu), które wyniósł do rangi ważnej formy sztuki. Jego cykl Lieder „Winterreise” uznawany jest za absolutne arcydzieło tego gatunku. Choć był współczesnym Beethovena w Wiedniu, Schubert wykształcił swój własny styl, charakteryzujący się lirycznymi melodiami i innowacyjną harmonią. Był pod wpływem niemieckiej poezji romantycznej, szczególnie Goethego, którego wiersze zainspirowały wiele jego Lieder. Pomimo swojego talentu, Schubert nie odniósł większego sukcesu za życia i często zależał od wsparcia swoich przyjaciół. Jednym z jego ostatnich dzieł, Kwintet smyczkowy C-dur D. 956, skomponowany dwa miesiące przed jego śmiercią, uważany jest za szczyt muzyki kameralnej. Mimo zbyt krótkiej kariery, wpływ Schuberta na rozwój muzyki romantycznej był głęboki i trwały.