Austriacki kompozytor i pianista Carl Czerny (1791-1857), urodzony w muzykalnej rodzinie w Wiedniu, ujawnił swoje wczesne talenty muzyczne, zostając uczniem Ludwiga van Beethovena w wieku dziesięciu lat. Mimo stosunkowo krótkiej kariery koncertowej, Czerny stał się jednym z najbardziej wpływowych pedagogów i kompozytorów XIX wieku. Jest najbardziej znany z licznych etiud i ćwiczeń fortepianowych, które do dziś stanowią fundament nauczania gry na fortepianie. Czerny komponował w prawie każdym gatunku muzycznym swojego czasu, od sonat po symfonie i muzykę kameralną, choć jego muzyka koncertowa jest mniej znana niż jego prace pedagogiczne. Jego styl muzyczny stanowił część przejścia między klasycyzmem a romantyzmem, łącząc elementy obu tych okresów. Czerny uczył wielu słynnych pianistów, w tym Franza Lista, inspirując w ten sposób pokolenia muzyków. Choć głównie kojarzony z fortepianem, napisał także traktaty teoretyczne na temat wykonawstwa i improwizacji. Jednym z jego ostatnich wielkich dzieł, Wielka Sonata B-dur op. 178, świadczy o jego mistrzostwie w formie sonatowej oraz dojrzałym stylu, który zapowiadał romantyzm. Wpływ Czerny'ego na technikę gry na fortepianie i pedagogikę muzyczną pozostaje niezrównany, a jego metody wciąż kształcą pianistów na całym świecie, ponad 150 lat po jego śmierci.
